Ibilbide profesional luzeko margolaria da, Getarian bizi da 1994tik, eta, beraz, egungo euskal pinturaren balio sendoenetako bat dela esan dezakegu. Bere lanek ezin konta ahala azoka eta ekitaldi egin dituzte kontinente osoan, eta bilduma publiko eta pribatuetako funts ugariren parte izan dira.
Bere obraren zati handi bat formatu handiko erretratu ugarik osatzen dute, oso estilo pertsonal eta desberdinekoa, adierazkortasun handia ematen diena, begirada trazu arineko xumetasunez atzemateko gai dena, bere obra guztietan erretratatutako pertsonaren nortasuna transmititzea lortuz. Pintura argia eta zehatza, kontzesiorik gabea, argi eta garbi ezagutzeko modukoa, emaitza azkarra eta pintzelkada luzeak dituena, freskotasun une horretan bere lanak uzten dituen lanbidearen emaitza, ikusleari berak hasitako bilaketa jarrai dezan gonbidatuz.
Azken Mugan “pagoen artean” egitea onartu du, erronka gisa, aire zabalean lan eginez, tamaina handiko lan batean eta material zail batean, zakuzko oihal batean, baina emaitza benetan harrigarria, bere begiradarekin, erdi zoriontsu, erdi gizatiarra, liluratzen eta harrapatzen gaituen pertsonaia batekin.
Garatutako proiektua:
PAGOEN ARTEAN
Barbarak basoko beste pertsonaia bat dakarkigu, gizatiarra eta aldi berean iheskorra, ikusi eta erretiratu egiten gaituena, eta berriz ere eguzki-izpi hauekin agertzen dena, begirada erakargarri eta iradokitzailearekin, pagadiko hostoen artean integratu eta lausotu egiten da, paisaiaren parte balitz bezala, esperientzia berri hau kontatzen digu:
“Tailerrean hasi nuen mihisea, basoan amaitzeko asmoz, baina behin irudia zintzilik nuela, brotxakada batzuk besterik ez nituen eman – Natura berea egiten ari zen.
Orain pintura erabat integratzen da, modu naturalean pagadian bezala, zenbait egunetan “Courbet” eko behiekin batera.
Ez dugu moztu nahi ez adar bat, ez zuhaitzen hosto bat – Lehen-lehenik, dagoenarekiko errespetua –, eta ikusi eta onartu dugu dena han zegoela, eta, gainera, ezin hobeto! “