“Pinturak beti haratago eramaten nau,
Beste leku batera,
lehen aldiko dantzara ”
Bat-batekoa.
Musikaren alde egiten dut.
Zirriborroak.
Dantzaldia.
Hemen eta orain, neure buruarekin komunikatzen ari naiz, nahigabetzen nauena oihaletik ezabatzen eta zerbait esaten didana gordetzen.
Baina sarritan, hain azkar margotzen dut, dena desagertzen da.
Galtzen ez den arren, ez, prozesuan presente geratzen da; eta berriro hasteak, dena ezabatzeak, beste leku batean jartzera behartzen nau.
Hutsera salto egitea bezala da, non geldituko garen jakin gabe, aurreiritziak oztopo izan daitezkeenean, hegan egiten uzten ez dizutenean, musika sentitzen uzten ez dizutenean eta beste pertsona batengana, beste kultura batengana, hurbiltzen uzten ez dizutenean.
Ez dizute lehen aldia balitz bezala dantzatzen uzten.
